Türk şiirinde hayvanların özel bir yeri ve önemi vardır. Hayvanlarla ilgili kullanılan malzemelerin büyük çoğunluğu mitolojiktir. Hayvanlar şiirde çoğu kez sembolik anlatıma bürünmüşlerdir. Hayvanlar divan şiirinde farklı, sufistiki şiirde farklı anlamlar ve misyonlar üstlendiler. Divan şairleri hemen hemen bütün hayvanları şiire taşımışlardır.  Osmanlı şiirinde epistemik temele oturan bütün hayvanlar çağdaş şiirde daha çok imgeselci bir işlev kazanır. Hayvanlar artık eski mazmunlarını yitirdiler ve çağdaş şairler bütün mazmunları satın alarak her mazmunu binlerce imgeyle takas ettiler. Bir kıyamet provası yapan Nuh Peygamberin de gemisine aldığı hayvanlarla ilgili şiir yazmadığını kim iddia edebilir ki?...