Büyük bir operasyonla bizim mimlerimizi elimizden aldılar. Hiç kimse farkına varmadı, bizimle hesabı olanlar elimizden mimlerimizi almakla bizlerden intikam aldılar. Yapılan derin ironilerin büyülü havasına kapıldık ve tehlikelerin büyüklüğünün farkına, mimlerimiz elimizden gidinceye kadar varamadık.
Bizi, felsefesi olmayan tarihve edebiyat ile rakamlar indeksine mahkum ettiler. İşte bu yüzden elimize tutuşturulan rakam denilen sembollere şekil, ruh, muhteva veya müfredat vermeyi kendi zindanımızda bir türlü öğrenemedik. Mim gözüne konmuş kuşlarımız da böylece bizi terk ederek uçup gittiler.
 Giden kuşlarımızın ardından cenaze namazını kılacak idrakimizi kaybettik. Onları önce biz kendi ruhumuzda öldürdük ve bir daha geri geleceklerine inanmadık. Onlar da bu yüzden geri dönmediler.  Mimlerimizi kaybettiğimizden beri me’lerin adamı olduk ve sessizliğinde boğulmuş kınalı kuzular gibi meleyip durduk da sığınabileceğimiz bir tane dahi mim gözü bulamadık. Mimlerimizi uçurduğumuzdan beri ruhumuz derin dehlizlerde küflenmeye başlamıştır.
Bu yüzden battala çıkmış temmet raporlarını gözden geçirmemiz gerekiyor. Mimlerimiz bittiği yerden yeniden doğacaktır.  Bizler de işte o zaman mim gözünde yoksul kâşâneleri yapacağız.