Hayat denilen mâbedgâhta özgün bir duruşumuz olduğu için kader bizi hayatımızın bir döneminde Özgün Duruş gazetesinde yazı yazmakla görevlendirdi. Özgün bir duruşumuz olduğu için Özgün Duruş’ta yazdık da Dik Tavır gazetesinde yazamadık, çünkü erbab-ı himmet ve’l-kapital henüz böyle bir mevkute çıkartıp da vaktimize ambargo koymadı. Hâlbuki beleş ve keleş yazıyorduk, yine yazardık; hatta teşekkür- meşekkür gibi beşerî ya da şaşarî angarya bile istemezdik çünkü biz doğuştan Kalenderi ve Melami meşrep olduğumuz için teşekkür bekleyecek kadar geniş vakitlere sahip değildik. Bu zalım dünyadan Hasan Aktaş’ın geçtiğini herkes bilsin/bilmeli. Sümüklüböcek kadar olsun iz bırakmak istiyoruz. Hepsi bu!